Zakażenie Candida auris -

Od stycznia do kwietnia 2021 r. w Waszyngtonie odnotowano 101 zgłoszonych przypadków C. auris, w Teksasie były to 22 przypadki. Candida auris po raz pierwszy zaobserwowano w 2009 roku, jednak w ostatnich czasach zaczyna pojawiać się coraz częściej.

Od 2009 r., kiedy w Japonii zgłoszono pierwszy przypadek zakażenia Candida auris, do 31 grudnia 2020 r. infekcje C. auris zostały zgłoszone w 44 krajach na całym świecie. C. auris może kolonizować różne miejsca, takie jak skóra, pachy, nos i pachwiny i jest przenoszona przez kontakt z osobą zakażoną lub przez kał. Ponadto patogen może przetrwać na powierzchni obiektów nieożywionych dłużej niż 7 dni. Dlatego też łóżka szpitalne, ciśnieniomierze, termometry i inny sprzęt wielokrotnego użytku są potencjalnymi źródłami infekcji dla pacjentów hospitalizowanych. Doprowadziło to do stosunkowo wysokich wskaźników przenoszenia C. auris u pacjentów hospitalizowanych, zwłaszcza na oddziałach intensywnej terapii.

W jednym z większych badań udało się ustalić, że około 60% przypadków to mężczyźni, stąd sugeruje się większe ryzyko zakażenia u płci męskiej. Około połowa zakażonych była w podeszłym wieku. Ustalono również choroby towarzyszące zakażeniu, z których najczęściej wymieniane to:

cukrzyca,
choroby nerek (np. nefropatia cukrzycową),
urazy,
choroby ucha.

Ponad 50% pacjentów miało historię stosowania antybiotyków o szerokim spektrum działania oraz historię zakładania cewnika do żyły centralnej (wkłucie centralne). W tym badaniu śmiertelność wyniosła 47,5%. Główne przyczyny zgonu to:

posocznica,
wstrząs septyczny,
niewydolność wielonarządowa.

Czym jest Candida auris?

Infekcje Candida auris

Candida auris (zwany także C. auris) to grzyb, który powoduje poważne infekcje. C. auris może powodować infekcje krwi, a nawet prowadzić do śmierci, szczególnie u pacjentów szpitali i domów opieki z poważnymi współistniejącymi problemami zdrowotnymi.

Według szacunków nawet 1 na 3 pacjentów z inwazyjnym zakażeniem C. auris (na przykład zakażeniem krwi, serca lub mózgu) umiera. Wskaźnik śmiertelności w ciągu 30 dni wśród pacjentów w Teksasie i Waszyngtonie wynosił 30%, ale ponieważ wszyscy ci ludzie byli poważnie chorzy, nie można powiedzieć, czy infekcje C. auris spowodowały lub przyczyniły się do ich śmierci.

C. auris powoduje infekcje krwi, ran i ucha. Został również wyizolowany z próbek dróg oddechowych i moczu, ale nie jest jasne, czy powoduje infekcje płuc lub pęcherza. Najczęstszymi objawami inwazyjnej infekcji Candida są gorączka i dreszcze, które nie ustępują po leczeniu antybiotykami z powodu podejrzenia infekcji bakteryjnej.

Gatunki Candida często powodują infekcje krwi u hospitalizowanych pacjentów. Tylko badanie laboratoryjne może zdiagnozować infekcję C. auris. Gatunki Candida powodują również powszechne infekcje drożdżakowe, które mogą wpływać na jamę ustną, skórę i pochwę. Antybiotyki stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych zwiększają ryzyko infekcji Candida.

Dlaczego Candida auris jest tak niebezpieczny? Ze względu na jego lekooporność

C. auris często jest odporny na leki. Leki przeciwgrzybicze powszechnie stosowane w leczeniu infekcji Candida często nie działają na Candida auris.

W leczeniu ciężkich zakażeń Candida dostępne są tylko trzy klasy leków przeciwgrzybiczych:

azole,
echinokandyny,
amfoterycyna B.

Niektóre zakażenia C. auris były oporne na wszystkie trzy rodzaje leków przeciwgrzybiczych. Candida auris od kilku lat jest wysoce oporna na dostępne opcje leczenia, zwłaszcza w przypadku ciężko chorych. Eksperci twierdzą, że obecnie występują przypadki oporności na leki nawet u osób, które nigdy nie były leczone lekami przeciwgrzybiczymi.

Diagnostyka Candida auris

Candida auris bardzo trudno zidentyfikować. C. auris może zostać błędnie zidentyfikowany jako inne rodzaje grzybów, o ile nie zostanie zastosowana specjalistyczna technologia laboratoryjna. Ta błędna identyfikacja może prowadzić do niewłaściwego leczenia pacjenta. Tradycyjne techniki identyfikacji nie mogą być stosowane do identyfikacji C. auris, dlatego częstość występowania zakażeń C. auris w światowej populacji pozostaje nieznana.

C. auris spowodował „niewidzialną pandemię” ze względu na szeroki zakres zakażeń szpitalnych. Właśnie dlatego niezwykle ważne jest, aby dogłębnie zrozumieć charakterystykę samego C. auris wraz z pacjentami, których infekuje ten grzyb.

Może on rozprzestrzeniać się w szpitalach i domach opieki. C. auris spowodował epidemie w placówkach opieki zdrowotnej i może rozprzestrzeniać się poprzez kontakt z chorymi pacjentami oraz skażonymi powierzchniami lub sprzętem. Dobra higiena rąk i czystość w placówkach służby zdrowia są ważne, ponieważ C. auris może przeżyć na różnych powierzchniach nawet przez kilka tygodni.

Pracownicy służby zdrowia mogą zanieczyścić ręce, rękawiczki lub odzież C. auris, dotykając skóry skolonizowanego pacjenta. C. auris może następnie zostać przeniesiony na innego pacjenta, jeśli pracownik służby zdrowia nie zastosuje odpowiedniej higieny rąk lub nie zastosuje się do innych środków zapobiegania zakażeniom. W Stanach Zjednoczonych ośrodki opieki długoterminowej o wysokim stopniu zaawansowania, takie jak szpitale długoterminowej opieki i wykwalifikowane ośrodki pielęgniarskie, zgłaszają wysoką częstość występowania C. auris.

W niektórych przypadkach C. auris znaleziono na skórze ludzi. W tym stanie grzyb nie powoduje choroby, ale ludzie, którzy są skolonizowani, mogą przenosić grzyba na innych pacjentów i ostatecznie sami mogą mieć aktywne infekcje. Meghan Lyman (lekarz na oddziale chorób grzybiczych w Narodowym Centrum Chorób Zakaźnych CDC) stwierdziła, że od 5% do 10% osób, u których stwierdzono nosicielstwo C. auris, będzie miało później aktywne lub „inwazyjne” infekcje.

„Mamy tendencję do obserwowania transmisji i przypadków wśród pacjentów przebywających w tych ośrodkach opieki długoterminowej o ostrym stanie zdrowia, którzy są podłączani pod respiratory lub mają tracheostomię bądź inne inwazyjne urządzenia medyczne - mówi Lyman. Oznacza to, że ostra infekcja COVID-19, długi pobyt w szpitalu i podłączenie pod respirator predysponują do zakażenia Candida auris.”

Czynniki ryzyka C.auris

Czynniki ryzyka zakażeń Candida auris są na ogół podobne do czynników ryzyka innych rodzajów zakażeń Candida. Te czynniki ryzyka obejmują:

niedawną operację,
cukrzycę,
stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania,
stosowanie leków przeciwgrzybiczych.

Pacjenci, którzy są długotrwale hospitalizowani w placówkach opieki zdrowotnej, mają cewnik umieszczony w żyle centralnej lub inne przewody lub rurki wprowadzane do ciała, a także ci, którzy wcześniej otrzymywali antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze, wydają się być najbardziej narażeni na zakażenie tymi drożdżakami.

Zakażenia wykryto u pacjentów w każdym wieku, od wcześniaków po osoby starsze.

C. auris a COVID-19

Lekarze w Brazylii zgłaszają gwałtowny wzrost występowania lekoopornego Candida auris w szpitalach, w którym leczeni są pacjenci z COVID-19. Od tego czasu wykryli również gwałtowny wzrost oporności C. auris na flukonazol i klasę leków przeciwgrzybiczych zwanych echinokandynami w próbkach pobranych ze szpitala. „W przypadku C. auris obecnego w próbkach niedawno wyizolowanych w Salvadorze dawka musi być od czterech do pięciu razy większa niż dawka użyta do inaktywacji izolatu wyhodowanego w grudniu 2020 r.” – mówią lekarze z Brazylii. Oznacza to, że oporność C. auris na leki rośnie.

W Brazylii stwierdzono, że nadkażenie przez C. auris u krytycznie chorych pacjentów z COVID-19 wykazuje śmiertelność powyżej 50% (w tak zwanej skali 30-dniowej). W przeszłości infekcje C. auris były najczęściej obserwowane w placówkach opieki długoterminowej dla osób z ciężkimi chorobami. Jednak od początku pandemii wybuchy epidemii zdarzały się w oddziałach szpitalnych COVID-19. Według CDC podczas pandemii COVID-19 nastąpił wzrost przypadków C. auris, szczególnie w niektórych obszarach Stanów Zjednoczonych, które wcześniej nie miały wielu przypadków.

Źródła:

https://www.cdc.gov/fungal/candida-auris/index.html
https://www.medicalnewstoday.com/articles/covid-19-may-promote-the-spread-of-drug-resistant-superfungus#Undetected-cases?
Proctor, D.M., Dangana, T., Sexton, D.J. et al. Integrated genomic, epidemiologic investigation of Candida auris skin colonization in a skilled nursing facility. Nat Med 2021;27:1401–1409 https://doi.org/10.1038/s41591-021-01383-w
Hu S, Zhu F, Jiang W, et al. Retrospective Analysis of the Clinical Characteristics of Candida auris Infection Worldwide From 2009 to 2020. Front Microbiol 2021;12:658329 doi:10.3389/fmicb.2021.658329